Radom pożegnał biskupa Piotra Turzyńskiego z najwyższym odznaczeniem miasta

• Radom uczcił pamięć biskupa Piotra Turzyńskiego podczas uroczystości w katedrze
• Droga życia biskupa Turzyńskiego od Radomia do Watykanu i powrót do miasta
• Biskup Turzyński jako lider młodzieży i promotor kultury chrześcijańskiej w Radomiu
• Ostatnie pożegnanie biskupa Piotra Turzyńskiego na radomskim cmentarzu

Radom uczcił pamięć biskupa Piotra Turzyńskiego podczas uroczystości w katedrze

W minionych dniach Radom stał się miejscem wyjątkowego wydarzenia – pożegnania biskupa pomocniczego diecezji radomskiej, Piotra Turzyńskiego. Uroczystości odbyły się w katedrze, gdzie zgromadzili się mieszkańcy oraz duchowni, by oddać hołd człowiekowi głęboko związanym z tym miastem. W trakcie ceremonii biskup został wyróżniony medalem Bene Merenti – Civitas Radomiensis, najwyższym odznaczeniem przyznawanym przez miasto.

– Biskup Piotr urodził się i wychował tutaj, w Radomiu. To nasze miasto było jego domem, początkiem drogi i przestrzenią, która była mocno zakorzeniona w jego sercu i myślach. Dla wielu z nas był nie tylko duchownym, ale przede wszystkim człowiekiem obecnym, życzliwym, otwartym na bliźniego. W jego oczach można było dostrzec głęboką troskę o człowieka, a w jego słowach prawdę i nadzieję. Był człowiekiem pogodnym, uśmiechniętym, zawsze życzliwym. Takim go zapamiętamy. Ale był też osobą o imponującej wiedzy i błyskotliwej inteligencji, którą dzielił się hojnie, bez cienia wyższości, z pokorą, z ciepłem, z troską – mówiła podczas uroczystości wiceprezydent Marta Michalska – Wilk.

Droga życia biskupa Turzyńskiego od Radomia do Watykanu i powrót do miasta

Piotr Wojciech Turzyński przyszedł na świat 28 września 1964 roku właśnie w Radomiu. Jego edukacja rozpoczęła się w IV Liceum Ogólnokształcącym im. dra Tytusa Chałubińskiego – placówce znanej z wysokiego poziomu nauczania i silnych więzi z lokalną społecznością. Następnie podjął formację duchowną w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu, gdzie przygotowywał się do kapłaństwa.

Po święceniach kapłańskich udzielonych 28 maja 1988 roku przez biskupa Edwarda Materskiego rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz w Ostrowcu Świętokrzyskim. Już wtedy angażował się aktywnie w Ruch Światło-Życie – ruch formacyjny dla młodzieży i dorosłych.

Jego pasja do teologii i historii Kościoła skierowała go do Rzymu, gdzie studiował patrystykę na Instytucie Augustinianum oraz kontynuował doktorat na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Po powrocie do Polski pełnił funkcję ojca duchownego i wykładowcy patrologii oraz teologii duchowości w seminarium radomskim. Z czasem został zastępcą rektora tej instytucji.

Biskup Turzyński jako lider młodzieży i promotor kultury chrześcijańskiej w Radomiu

W 2015 roku papież Franciszek powołał go na stanowisko biskupa pomocniczego diecezji radomskiej. Od tego momentu jego zaangażowanie objęło także szerokie spektrum działań duszpasterskich i społecznych. Był delegatem Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Nauczycieli oraz Emigracji Polskiej, a także uczestniczył w licznych komisjach kościelnych dotyczących nauki wiary czy duszpasterstwa duchowieństwa.

Biskup Turzyński był jednym z inicjatorów cyklu spotkań młodzieży „Kuźnia Młodych”, które skupiały młodych ludzi z Radomia i okolic wokół wartości chrześcijańskich oraz aktywności społecznej. Organizował Apele Młodych oraz Diecezjalne Dni Młodzieży – wydarzenia niosące przesłanie nadziei i wspólnoty.

Jego pasją była również promocja kultury chrześcijańskiej poprzez współtworzenie Stowarzyszenia „Młyńska. Verum, Bonum, Pulchrum”. Stowarzyszenie to jest znane m.in. ze współorganizowania Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej – wydarzenia integrującego artystów i mieszkańców Radomia wokół wartości duchowych i estetycznych.

Ostatnie pożegnanie biskupa Piotra Turzyńskiego na radomskim cmentarzu

Biskup Piotr Turzyński odszedł 14 kwietnia 2025 roku w wieku 61 lat. Jego pogrzeb zgromadził wielu wiernych oraz przedstawicieli władz miasta i Kościoła. Spoczął w Grobie Biskupów Radomskich na cmentarzu parafialnym przy ulicy Limanowskiego – miejscu spoczynku zasłużonych dla diecezji postaci.

Jego życie to przykład oddania dla miasta i ludzi – pozostawił po sobie dziedzictwo pełne mądrości, dobroci oraz inspiracji dla kolejnych pokoleń radomian.