Rokitnik syberyjski był prawdopodobnie jednym z pierwszych drzew, które zasiedliły duże, nagie obszary pozostawione przez lodowce w Europie Środowej. Może mieć od czterech do pięciu metrów wysokości i od trzech do czterech metrów szerokości. Ze względu na ten ekspansywny wzrost roślina ta potrzebuje wystarczająco dużej, wolnej przestrzeni w ogrodzie, która nie jest zacieniona przez inne drzewa. Jak go pielęgnować? Podpowiadamy.
Lokalizacja i gleba
Rokitnik potrzebuje dużo światła, a gleba powinna być niezbyt kwaśna. Ciężkie gleby gliniaste należy spulchniać dużą ilością piasku, ponieważ roślina nie rośnie na glebach ubogich w powietrze. Rokitnik przewyższa wszystkie inne rośliny drzewiaste ze względu na swoją odporność na wiatr i tolerancję na sól. Żyje również w symbiozie z płaszczkowatymi, które dostarczają mu azotu i umożliwiają życie w ubogim w składniki odżywcze piasku.
Sadzenie i pielęgnacja
Rokitnik jest dwupienny, co oznacza, że owoce tworzą się tylko na roślinach żeńskich. Aby uzyskać plony, należy posadzić przynajmniej jeden męski okaz jako dawcę pyłku dla maksymalnie pięciu żeńskich krzewów. Ponieważ kwiaty zapylane są przez wiatr, męską roślinę należy sadzić z uwzględnieniem głównego kierunku wiatru, czyli na zachód od żeńskiej. Aby ograniczyć powstawanie rozłogów rokitnika, roślinę należy zaopatrzyć w barierę korzeniową. Odpowiednie są do tego plastikowe arkusze z HDPE o grubości dwóch milimetrów i szerokości od 60 do 70 centymetrów, takie jak te stosowane jako bariery dla kłączy bambusa. Zrolowany arkusz jest skręcany w pierścień, a następnie zakopywany. Pierścień powinien mieć minimalną średnicę 1,50 metra i wystawać około jednego do dwóch centymetrów nad ziemię. Krzewy nie muszą być podlewane ani nawożone, ponieważ są odporne na suszę i spełniają swoje wymagania azotowe poprzez symbiozę z grzybami radiacyjnymi. Dopiero po roku po posadzeniu zaleca się nawozić je mączką rogową, ponieważ mikoryza nie funkcjonuje wtedy płynnie. Inne składniki odżywcze można dodawać jako kompost co dwa lata.
Żniwa i regeneracja
W zależności od odmiany owoce są gotowe do zbioru od połowy sierpnia do połowy września, ale jeśli nie zostaną zebrane, często przyklejają się do gałęzi aż do następnej wiosny. Gdy tylko jagody rokitnika osiągną swój typowy kolor od pomarańczowo-żółtego do pomarańczowo-czerwonego, można rozpocząć zbiory. Wczesne odmiany należy zbierać szybko, ponieważ jakość owoców może się szybko zmieniać: po dwóch tygodniach owoce blakną. W profesjonalnej uprawie pędy gęsto pokryte jagodami są często po prostu odcinane, ręcznie defoliowane i ściskane razem z gałązkami do produkcji oleju. Olej rokitnikowy syberyjski ma wiele cennych właściwości, możemy go dostać na: https://proaktiv.pl/s/3-6-0-OLEJ-ROKITNIKOWY-SYBERYJSKI-100-ml.html.
